ماقالىدە نەقىل قىلىنغان ھەدىس ۋە ئەسەرلەرنىڭ ئەرەپچە مەتنى:
چوڭ تابىئىن ئىبنى سىيرىن رەھىمەھۇللاھنىڭ سۆزى:
وَقَالَ بن سِيرِينَ هُوَ مِنْ تَمَامِ الصَّلَاةِ وَقَالَ عُمَرُ بن الْعَزِيزِ إِنْ كُنَّا لَنُؤَدَّبُ عَلَيْهَا بِالْمَدِينَةِ إِذَا لَمْ نَرْفَعْ أَيْدِيَنَا (الاستذكار لابن عبد البر 1\411)
* ئەسكەرتىش: نەقىل مەنبەسى ماقالە ئىچىدە بېرىلگەنلىكى ئۈچۈن، بۇ يەردە يەنە قايتا بېرىلمەستىن، پەقەت تېكىستلا نەقىل قىلىندى.
ساھابە ئىبنى ئۆمەرنىڭ رۇكۇدا قوللىرىنى كۆتۈرمىگەن كىشىلەرگە تاش ئاتقانلىقى توغرىسىدا:
١٤ – حَدَّثَنَا الْحُمَيْدِيُّ، أَنْبَأَنَا الْوَلِيدُ بْنُ مُسْلِمٍ، قَالَ سَمِعْتُ زَيْدَ بْنَ وَاقِدٍ يُحَدِّثُ عَنْ نَافِعٍ أَنَّ ابْنَ عُمَرَ، «كَانَ» إِذَا رَأَى رَجُلًا لَا يَرْفَعُ يَدَيْهِ إِذَا رَكَعَ، وَإِذَا رَفَعَ رَمَاهُ بِالْحَصَى.» (قرة العينين برفع اليدين في الصلاة للإمام البخاري 17)
ئىمام بۇخارىنىڭ «ئۇلار ئۆز رەيى بويىچە سەھىھ ھەدىسلەرگە ئىللەت ئارتىدۇ» دېگەن سۆزى:
وَلَوْ ثَبَتَ عَنِ ابْنِ مَسْعُودِ، وَالْبَرَاءِ، وَجَابِرٍ عَنِ النَّبِيِّ ﷺ شَيْءٌ لَكَانَ فِي عِلَلِ هَؤُلَاءِ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ إِذَا ثَبَتَ الشَّيْءُ عَنِ النَّبِيِّ ﷺ أَنَّ رُؤُسَاءَنَا لَمْ يَأْخُذُوا بِهَذَا، وَلَيْسَ هَذَا بِمَأْخُوذٍ فَمَا يَزِيدُونَ الْحَدِيثَ إِلَّا تَعَلُّلًا بِرَأْيِهِمْ. (قرة العينين برفع اليدين في الصلاة للإمام البخاري 39)
شەيخۇل ئىسلام ئىبنى تەيمىييەنىڭ سۆزى:
وإذا كان الرجل متبعا لأبى حنيفة أو مالك أو الشافعي أو أحمد ورأى في بعض المسائل أن مذهب غيره أقوى فاتبعه كان قد أحسن في ذلك ولم يقدح ذلك في دينه ولا عدالته بلا نزاع ، بل هذا أولى بالحق وأحب إلى الله ورسوله.